Naprotechnologia to metoda naturalnej prokreacji, która ma pomóc partnerom w sytuacji trudności z poczęciem dziecka. Naprotechnologia uważana jest ona za jedną ze sposobów walki z niepłodnością, jak i alternatywę dla technik rozrodu wspomaganego np. in vitro. W rzeczywistości opiera się głównie na diagnostyce niepłodności, następnie na jej leczeniu. Niestety, niepłodność staje się w dzisiejszych czasach coraz większym problemem społecznym, dlatego też lekarze próbują zapobiegać tej kwestii, wykorzystując w tym celu różnorodne metody, jak na przykład naprotechnologię. Co to jest naprotechnologia i na czym ona polega? Jakie zastosowanie ma naprotechnologia? Ile kosztuje? Na zadane pytania spróbujemy odpowiedzieć w niniejszym artykule. Zapraszamy do lektury.
Co to jest naprotechnologia?
Naprotechnologia (ang. Natural Procreative Technology tj. Metoda naturalnej prokreacji nazywana również Wsparcie naturalnej prokreacji) jest nowatorską gałęzią w medycynie. Jej twórcą jest dr Thomas Hilgers – amerykański profesor kliniczny, pracujący na Wydziale ginekologiczno-położniczym w Creighton University School of Medicine w Omaha (USA, stan Nebraska). Naprotechnologia oparta jest na najnowszych osiągnięciach medycyny współczesnej z dziedziny endokrynologii, ginekologii, chirurgii oraz wielu innych pokrewnych. Warto podkreślić, iż naprotechnologia powstała w oparciu o model Creightona. Metoda ta stawia ogromny nacisk na umiejętności związane z rozpoznawaniem własnej płodności przez małżonków, którzy pragną mieć potomstwo. Ma na celu zdiagnozowanie oraz wyleczenie przyczyn obniżonej płodności, jak i wszelkich innych nieprawidłowości w tematyce zdrowia rozrodczego, zarówno kobiet i mężczyzn. Naprotechnologia dąży do osiągnięcia stanu, gdzie kobieta będzie potrafiła w sposób naturalny zajść w ciąże i urodzić dziecko. Głównie jednak skupia się na wyleczeniu schorzeń, które obniżają płodność i poprawie ogólnego funkcjonowania organizmu. Naprotechnologia jest całkowicie bezpieczna (dla kobiety i mężczyzny), szanuje godność człowieka i wzmacnia relację w związku. Metoda naturalnej prokreacji szanuje również stanowisko Kościoła Chrześcijańskiego w kwestii naturalnego spłodzenia.
Naprotechnologia została uznana przez WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) za „medyczno-kliniczną metodę leczenia niepłodności”, która opiera się na interdyscyplinarności.
Jakie zastosowanie ma naprotechnologia?
Naprotechnologia zajmuje się problematyką zarówno żeńskiej, jak i męskiej płodności. Zapewnia ona holistyczne podejście do zdrowia człowieka. Według badań, naprotechnologia jest bardzo skuteczna w diagnozowaniu, a następnie leczeniu w takich obszarach jak:
- Niepłodność u kobiet i mężczyzn (problemy z płodnością)
- Endometrioza
- Zespół policystycznych jajników (PCOS)
- Poronienia nawykowe
- Przedwczesne porody
- Zaburzenia owulacji
- Zaburzenia cyklu miesiączkowego
- Zaburzenia osi przysadka-jajnik
- Torbiele jajników
- Bolesne miesiączki
- Zrosty w obrębie macicy
- Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS)
- Nieprawidłowe krwawienia
- Depresja poporodowa
- Przewlekła wydzielina śluzowa
- Zaburzenia hormonalne (prolaktyny, tarczycy itp.)
- Problemy natury psychicznej
- Inne problemy zdrowotne
Fundamentalnym narzędziem diagnostycznym w naprotechnologii jest szczegółowa obserwacja biomarkerów płodności zgodnie z Modelem Creightona (ang. Creighton Model FerrtilityCare System). Model ten dostarcza istotnych informacji, które są interpretowane samodzielnie przez kobietę lub mężczyznę, jak i lekarza. Naprotechnologia współpracuje z układem rozrodczym, działając w taki sposób, aby funkcjonował on prawidłowo. W oparciu szczegółową analizę naprotechnologia pozwala na określenie czasu najkorzystniejszego dla zapłodnienia. Warto jednak podkreślić, iż naprotechnologia nie eliminuje przyczyn bezpłodności tj. uszkodzeń narządów, całkowitego braku komórek rozrodczych itp.
Na czym polega naprotechnologia? Naprotechnologia w leczeniu niepłodności
Naprotechnologia to przede wszystkim dokładna diagnoza, a dopiero w kolejnym kroku leczenie i terapia osób, które posiadają problem z płodnością. Leczenie niepłodności czy innych problemów zdrowotnych z wykorzystaniem naprotechnologii dzieli się na kilka etapów tj. cykli.
Etap I: wizyta u lekarza naprotechnologa
Etap drugi obejmuje wizytę obydwojga partnerów u lekarza, który jest naprotechnologiem. W czasie jej trwania lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad i kieruje na badania w celu identyfikacji problemu (badania internistyczne, badania ginekologiczne, analiza laboratoryjna itp.).
Szczegółowe pytania dotyczą głównie zdrowia ginekologicznego pacjentki od okresu dojrzewania. Lekarz naprotechnolog pyta o regularność oraz długość cykli miesiączkowych, o długość trwania okresu, obfitość krwawień, objawy związane z zespołem napięcia przedmiesiączkowego, przebyte ciąże, przebyte poronienia, zażywanie tabletek antykoncepcyjnych w przeszłości i aktualnie itp. Wywiad przeprowadzany jest również z mężczyzną. Dotyczy on przede wszystkim okresu dojrzewania, przebytych chorób czy problemów z dziedziny andrologii. Warto na pierwszą wizytę u lekarza zabrać dotychczasową dokumentację.
Etap II: praca z instruktorem Creighton Model System
Naukę modelu prowadzi zawsze wykwalifikowany instruktor CrMS. Obejmuje on czas na naukę tzw. Modelu Creighton, który skupia się na nauce samoobserwacji dni płodnych podczas cyklu miesięcznego. Skupia się on na analizie takich elementów jak: krwawienie miesiączkowe, śluz szyjkowy, plamienie okołomiesiączkowe, wydzielina pochwowa itp. Szczegółowe obserwacje zapisywane są na specjalnie przygotowanej do tego karcie. Prowadzona obserwacja jest istotna i ma wartość terapeutyczną i diagnostyczną.
Etap III: identyfikacja problemu – ukierunkowana diagnostyka
Etap pierwszy trwa od 1 do 6 miesięcy. W badaniach uczestniczą obydwoje partnerów. Obejmuje on czas na pełną diagnostykę tj. diagnostyka hormonalna, która jest skorelowana z przebiegiem cyklu, badanie nasienia u mężczyzny, diagnostyka zabiegowa tj. laparoskopowa, USG i inne. Wykonuje się badania w kierunku chorób drobnoustrojowych (chorób nerek, chorób endokrynologicznych, zaburzeń krzepnięcia itp.), zaburzeń hormonów płciowych(TSH, FT4 itp.), czynników infekcyjnych (badania immunologiczne, bakteriologiczne itp.), zaburzeń immunologicznych oraz badania zabiegowe i obrazowe (USG, NMR głowy itp.), jak i inne (np. USG tarczycy, USG jamy brzusznej, endoskopia, kolonoskopia itp.).
Etap IV: leczenie ukierunkowane na przyczynę niepłodności
Etap drugi trwa od 2 do 6 miesięcy i obejmuje analizę cyklu zgodnie z założeniami Modelu Creighton. Po szczegółowej diagnostyce następuje leczenie, które jest ukierunkowane na normalizację stanu zdrowia. Na tym etapie, jeśli zachodzi taka konieczność wprowadzane jest właściwe leczenie tj. leczenie farmakologiczne, zabiegi chirurgiczne itp.
Etap V: utrzymywanie prawidłowego funkcjonowania cyklu tj. normalizacja stanu zdrowia
Etap trzeci polega na ocenie wskaźników cyklu wraz ze szczegółową obserwacją według Modelu Creighton. Na tym etapie monitoruje się poziom hormonów i normalizuje pracę organizmy, w taki sposób, aby był on gotowy na naturalnego poczęcia dziecka.
Etap VI: naturalne poczęcie
Etap ma na celu poczęcie dziecka przez parę w sposób naturalny. Pełny cykl leczenia metodą naprotechnologii trwa około 2 lata.
Ile kosztuje naprotechnologia i czy jest skuteczna?
Badania pokazują, iż 97% skuteczności naprotechnologii odnosi się do trafności diagnozy, a nie do ilości ciąż, do których doprowadziło się dzięki niej. W tym miejscu należy odnieść się do skuteczności naprotechnologii skorelowanej z zajściem w ciąże. Wyniki badań – wskaźnik ciąż po leczeniu metodą naprotechnologii przedstawia się następująco (w zależności od określonego przedziału czasowego): do 12 miesięcy – 44 % ciąż, do 24 miesięcy – 62% ciąż, do 48 miesięcy od rozpoczęcia leczenia – 71 % ciąż. Przywołane dane z badań pokazują, iż naprotechnologia jest skuteczną metodą w leczeniu niepłodności. Jej zwolennicy, w oparciu o wyniki badań, podkreślają, iż jest ona o wiele bardziej skuteczna aniżeli inne podejścia związane z leczeniem niepłodności. Cenne w tym zakresie są badania amerykańskiego profesora J. Stanforda z Uniwersytetu w Utah. Przyjmuje się, że koszt wynikający z leczenia metodą naprotechnologii jest o wiele niższy aniżeli koszt zapłodnienia pozaustrojowego.