Depresja to bardzo poważny problem zdrowotny współczesnego społeczeństwa, która jest bardzo trudna do zdiagnozowania. U każdej chorej osoby może przebiegać w inny sposób i posiadać inne charakterystyczne symptomy czy poziom natężenia. Jeśli podejrzewasz u siebie lub innej osoby depresję, zauważyłeś bardzo niepokojące objawy w ciągu ostatniego czasu, wykonaj test na depresję. Może on posłużyć ci we wstępnej diagnozie choroby. W razie wystąpienia ryzyka choroby należy skonsultować się jak najszybciej ze specjalistą.
Test na depresję a kryteria diagnostyczne
Podczas rozpoznania i diagnozy depresji można posłużyć się kryteriami zawartymi w klasyfikacji ICD-10 (Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych). Wspomniane kryteria w klasyfikacji mogą posłużyć jako test na depresję – analizującprzesłanki wymienione do stwierdzenia epizodu depresyjnego. Do wymienionych przesłanek stwierdzających ryzyko depresji można zaliczyć:
- Objawy główne
- Obniżenie nastroju
- Anhedonia tj. trata zdolności do radości i przyjemności oraz utrata zainteresowania
- Znaczne zmniejszenie energii, które skutkuje wzmożoną męczliwością oraz znacznym zmniejszeniem aktywności
- Objawy dodatkowe
- Osłabienie uwagi i koncentracji
- Mała wiara w siebie oraz obniżona samoocena
- Mała wartość oraz poczucie winy
- Pesymistyczne wizje dotyczące przyszłości
- Myśli i/lub czyny samobójcze
- zaburzenia snu
- Zaburzenia łaknienia
Stwierdzenie epizodu depresyjnego odbywa się poprzez wystąpienie co najmniej dwóch z trzech głównych objawów, przez przynajmniej dwa tygodnie oraz dwóch lub więcej symptomów z listy objawów dodatkowych.
Testy na depresję – testy psychometryczne
Specjaliści w celu obiektywnego oraz uzasadnionego rozpoznania depresji stosują testy psychometryczne nazywane potocznie testy na depresję. Test na depresję ma ułatwić pomiar nasilenia choroby oraz wykonywany jest na potrzeby badań klinicznych. Wyróżnić można następujące testy psychometryczne:
- Inwentarz depresji Becka (ang. Beck Depression Inventory – BDI)
- Skala depresji Hamiltona (ang. Hamilton Depression Rating Scale – HAM-D)
- Skala depresji Montgomery – Asberg (ang. Montgomery – Asberg Depression Rating Scale – MADRS)
- Inwentarz depresji dziecięcej (ang. Children´s Depression Inventory – CDI)
- Skala depresji Centrum Badań Epidemiologicznych (ang. Center for Epidemiologic Studies – Depression Scale – CES-D)
- Skala melancholii Becha – Rafaelsona (ang. Bech – Rafaelson Melancholia Scale – BRMES)
- Skala samooceny depresji Zunga (ang. Zung Self – Rating Depression Scale)
- Kwestionariusz Zdrowia Pacjenta – 9 (ang. Patient Health Questionnaire – 9 – PHQ-9)
- Geriatryczna skala depresji Yesavage´a (ang. Yesavage Geriatric Depression Scale)
Test na depresję – Inwentarz depresji Becka
Test na samopoczucie Becka został opracowany w roku 1961 przez psychiatrę Aarona Becka. Psychiatrę zaciekawiła psychoanaliza podczas praktyk w szpitalu. Uczył się on jej od sławnego Erika Eriksona. W 1953 roku Beck ukończył studia na kierunku psychiatra i został wykładowcą na Uniwersytecie (University od Pennsylvania). Aaron Beck początkowo interesował się psychoanalizą, następnie terapią poznawczo-behawioralną. Test na depresję Becka został w 1961 roku opublikowany po raz pierwszy. Od tego czasu był już wielokrotnie uzupełniany oraz modyfikowany. Opracowanie testu na depresję było bardo ważnym osiągnięciem w dziedzinie psychiatrii i psychologii i zmieniło całkowicie sposób myślenia na temat tej choroby.
Inwentarz depresji Becka lub skala depresji Becka albo test na depresję Becka to narzędzie diagnostyczne, które najczęściej używa się przez specjalistów podczas pierwszego kontaktu z pacjentem, u którego podejrzewa się chorobę. Składa się on z 21 pytań, gdzie w każdym pytaniu można wybrać jedną z czterech opcji odpowiedzi. Każda odpowiedź ma przypisaną określoną punktację (wartość) w zakresie od 0 do 3. Podczas wykonywania testu należy brać pod uwagę czas teraźniejszy tj. ostatni miesiąc. Pytania zawarte w teście na depresję Becka poruszają tematykę stosunku do samego siebie, stosunku do innych osób, zadowolenia z egzystencji, ostatnio odbytych wydarzeń oraz emocji, zaangażowania oraz odczuwania radości i przyjemności. Test na depresję powinien być rozwiązywany w spokoju i zaangażowaniem. Po odpowiedzeniu na pytania zawarte w teście, należy podliczyć sumę uzyskanych punktów i przeanalizować, co oznacza wynik. W zależności od sumy punktów uzyskanych podczas wypełniania testu na depresję, można dowiedzieć się, czy istnieje ryzyko wystąpienia problemu depresji.
Test na depresję – czy mam depresję?
Test na depresję jest bardzo ważnym narzędzie, które pozwala ocenić obecność oraz poziom nasilenia depresji. Czy mam depresję? To bardzo ważne pytanie, które coraz częściej jest wyszukiwane w Internecie. Test na depresję warto wykonać jeśli od dłuższego czasu mamy obniżony nastrój, brak energii oraz radości czy zaburzony sen i łaknienie oraz brak jakiejkolwiek ochoty na kontakt z innymi ludźmi itp. Warto jednak pamiętać, iż uzyskane wyniki testu na depresję to jedynie poglądowe informacje. Test na depresję to narzędzie pomocnicze i nie zastąpi ono profesjonalnego badania w gabinecie specjalisty – depresja może być wyłącznie zdiagnozowana przez lekarza. Niezależnie od otrzymanego wyniku, w przypadku zaobserwowana u siebie bądź biskiej osoby niepokojących symptomów, należy bezzwłocznie zasięgnąć opinii psychiatry. Jeśli wynik testu na depresję wyjdzie pozytywny, zalecamy konsultację psychiatryczną.
Test na depresję – Inwentarz depresji Becka
Pytanie 1
0 – nie jestem smutny ani przygnębiony.
1 – odczuwam często smutek i przygnębienie.
2 – przeżywam stale smutek, przygnębienie i nie mogę uwolnić się od tych przeżyć.
3 – jestem stale tak smutny i nieszczęśliwy, że jest to nie do wytrzymania.
Pytanie 2
0 – nie przejmuję się zbytnio przyszłością.
1 – często martwię się o przyszłość.
2 – obawiam się, że w przyszłości nic dobrego mnie nie czeka.
3 – czuję, że przyszłość jest beznadziejna i nic tego nie zmieni.
Pytanie 3
0 – sądzę, że nie popełniam większych zaniedbań.
1 – sądzę, że czynię więcej zaniedbań niż inni.
2 – kiedy spoglądam na to, co robiłem, widzę mnóstwo błędów i zaniedbań.
3 – jestem zupełnie niewydolny i wszystko robię źle.
Pytanie 4
0 – to, co robię, sprawia mi przyjemność.
1 – nie cieszy mnie to, co robię.
2 – nic mi teraz nie daje prawdziwego zadowolenia.
3 – nie potrafię przeżywać zadowolenia i przyjemności i wszystko mnie nuży.
Pytanie 5
0 – nie czuję się winnym ani wobec siebie, ani wobec innych.
1 – dość często miewam poczucie winy.
2 – często czuję, że zawiniłem.
3 – stale czuję się winnym.
Pytanie 6
0 – sądzę, że nie zasługuję na karę.
1 – sądzę, że zasługuję na karę.
2 – spodziewam się ukarania.
3 – wiem, że jestem karany (lub ukarany).
Pytanie 7
0 – jestem z siebie zadowolony.
1 – nie jestem z siebie zadowolony.
2 – czuję do siebie niechęć.
3 – nienawidzę siebie.
Pytanie 8
0 – nie czuję się gorszy od innych.
1 – zarzucam sobie, że jestem nieudolny i popełniam błędy.
2 – stale potępiam siebie za popełnione błędy.
3 – winię siebie za wszystko zło, które istnieje.
Pytanie 9
0 – nie myślę o odebraniu sobie życia.
1 – myślę o samobójstwie, ale nie mógłbym tego dokonać.
2 – pragnę odebrać sobie życie.
3 – popełnię samobójstwo, jak będzie odpowiednia sposobność.
Pytanie 10
0 – nie płaczę częściej niż zwykle.
1 – płaczę częściej niż dawniej.
2 – ciągle chce mi się płakać.
3 – chciałbym płakać, lecz nie jestem w stanie.
Pytanie 11
0 – nie jestem bardziej podenerwowany niż dawniej.
1 – jestem bardziej nerwowy i przykry niż dawniej.
2 – jestem stale nerwowy i rozdrażniony.
3 – wszystko, co dawniej mnie drażniło, stało się obojętne.
Pytanie 12
0 – ludzie interesują mnie jak dawniej.
1 – interesuje się ludźmi mniej niż dawniej.
2 – utraciłem większość zainteresowań innymi ludźmi.
3 – utraciłem wszelkie zainteresowania innymi ludźmi.
Pytanie 13
0 – podejmowanie decyzji przychodzi mi łatwo tak jak dawniej.
1 – częściej niż kiedyś odwlekam podjęcie decyzji.
2 – mam dużo trudności z podjęciem decyzji.
3 – nie jestem w stanie podjąć żadnej decyzji.
Pytanie 14
0 – sądzę, że wyglądam nie gorzej niż dawniej.
1 – martwię się tym, że wyglądam staro i nieatrakcyjnie.
2 – czuję, że wyglądam coraz gorzej.
3 – jestem przekonany, że wyglądam okropnie i odpychająco.
Pytanie 15
0 – mogę pracować tak jak dawniej.
1 – z trudem rozpoczynam każdą czynność.
2 – z wielkim wysiłkiem zmuszam się do zrobienia czegokolwiek.
3 – nie jestem w stanie nic robić.
Pytanie 16
0 – sypiam dobrze jak zwykle.
1 – sypiam gorzej niż dawniej.
2 – rano budzę się 1-2 godziny za wcześnie i trudno jest mi ponownie usnąć.
3 – budzę się kilka godzin za wcześnie i nie mogę usnąć.
Pytanie 17
0 – nie męczę się bardziej niż dawniej.
1 – męczę się znacznie łatwiej niż poprzednio.
2 – męczę się wszystkim, co robię.
3 – jestem zbyt zmęczony, aby cokolwiek robić.
Pytanie 18
0 – mam apetyt nie gorszy niż dawniej.
1 – mam trochę gorszy apetyt.
2 – apetyt mam wyraźnie gorszy.
3 – nie mam w ogóle apetytu.
Pytanie 19
0 – nie tracę na wadze ciała (w okresie ostatniego miesiąca).
1 – straciłem na wadze więcej niż 2 kg.
2 – straciłem na wadze więcej niż 4 kg.
3 – straciłem na wadze więcej niż 6 kg. (jeśli się odchudzasz specjalnie, to się nie liczy)
Pytanie 20
0 – nie martwię się o swoje zdrowie bardziej niż zawsze.
1 – martwię się swoimi dolegliwościami, mam rozstrój żołądka, zaparcia, bóle.
2 – stan mojego zdrowia bardzo mnie martwi, często o tym myślę.
3 – tak bardzo martwię się o swoje zdrowie, że nie mogę o niczym innym myśleć.
Pytanie 21
0 – moje zainteresowania seksualne nie uległy zmianom.
1 – jestem mniej zainteresowany sprawami płci (seksu).
2 – problemy płciowe wyraźnie mnie interesują.
3 – utraciłem wszelkie zainteresowania sprawami seksualnymi.
Po wykonaniu testu należy policzyć sumę punktów, zgodną z udzielonymi odpowiedziami. Następny krok polega na sprawdzeniu przedziału, w którym mieści się otrzymany wynik. Test na depresję pozwala na uzyskanie wyniku od 0 do 63 punktów. W zależności od wyniku określa się poziom nasilenia symptomów depresji:
- Wynik w przedziale od 0 do 11 punktów – brak depresji
- Wynik w przedziale od 12 do 19 punktów – lekka depresja
- Wynik w przedziale od 20 do 25 – umiarkowana depresja
- Wynik w przedziale od 26 i więcej punktów – ciężka depresja
Uzyskany wynik nie musi wcale od razu oznaczać depresji. Dopiero właściwa interpretacja testu na depresję tj. Skali Depresji Becka przez specjalistę w połączeniu z profesjonalnym wywiadem jest w stanie określić rzeczywisty stan zdrowia pacjenta.